Artykuł
Węglewice to jedna z najstarszych osad nad górną Prosną – pierwsze wzmianki pojawiają się w dokumentach, pochodzących z 1459r., 1498 oraz 1501( informacja dotycząca istnienia młyna na Strudze Węglewskiej). Nazwa osady pochodzi od zajęcia jej mieszkańców. tj. wypalania węgla drzewnego. Węglewice były wsią szlachecką, należącą kolejno do członków rodu Walknowskich, Kręskich, a pod koniec XVIII w. właścicielem jej został stolnik ostrzeszowski - Jan Gwalbert Karśnicki.( Jego córka Magdalena wyszła za mąż za Sulimierskiego. )
Węglewice, swoje malownicze położenie, zawdzięczają usytuowaniu na Wydmach Wieruszowskich, pokrytych lasami sosnowymi, ale też strudze i Prośnie, które uatrakcyjniają krajobraz wsi. Mogą się też poszczycić zabytkami, do których w pierwszej kolejności należy zaliczyć kościół, wybudowany przez Jana Gwalberta Karśnickiego w 1808 roku. Kościół jest jednonawowy, wykonany z drewna sosnowego. Jego wnętrze posiada sklepienie kolebkowe, pokryte polichromią. Ołtarz główny, usytuowany w prezbiterium, składa się z rzeźb: ukrzyżowanego Chrystusa, Matki Bolesnej i św. Jana. Zwieńczeniem ołtarza jest naścienne malowidło, przedstawiające Boga Ojca, które wraz ze srebrzystą gołębicą , umieszczoną nad rzeźbą Chrystusa, nawiązują do tytułu wezwania kościoła - Świętej Trójcy. W kościele są dwa ołtarze boczne, pochodzące z XIX w : Ołtarz Przemienienia Pańskiego,. ( jest to przesłona stałego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej) oraz Ołtarz św. Józefa. Innym interesującym zabytkiem wsi jest klasycystyczny „pałac” wzniesiony na przełomie XIX i XX w., w którym mieściła się rosyjska strażnica graniczna, dzisiaj należący do nadleśnictwa. Wiele tajemnic kryje stary, węglewicki cmentarz, położony na nadrzecznym pagórku, usytuowanym między strugą i Prosną. Pierwsze pochówki mogły tu mieć miejsce już w XVI w. Tutaj znajduje się grobowiec Antoniego Sulimierskiego, ale też krypty grobowe Karśnickich, Sulimierskich i Orłowskich. Na „starym’ cmentarzu pochowani są uczestnicy powstania styczniowego, ale tez żołnierze Wojska Polskiego, polegli 1 września 1939r. Aktualnie Węglewice liczą 364 mieszkańców.
W Węglewicch znaleźć można unikalną przyrodę. To właśnie w pobliskich Brzezinach rosną trzy dęby szypułkowe, wpisane na listę pomników przyrody powiatu wieruszowskiego, tutaj mieści się rezerwat przyrody, którego główną atrakcja są 136 kęp największej w Polsce paproci – długosz królewski. Rośnie tu również szereg innych chronionych roślin, jak chociażby fiołek błotny, borówka bagienna , borówka czarna, bagno zwyczajne. W okolicach Węglewice spotkać można rzadko spotykanego orła bielika. Przez Weglewice przebiega trasa czerwonego szlaku rowerowego, prowadzącego z Wieruszowa do Dzietrzkowic, czarna trasa do Biadaszek oraz pomarańczowy szlak konny” Głaz”.
opracowała A. Jaśniak na podstawie
„ Węglewice dawniej i dziś”, autorstwa ks. Ryszarda Regulskiego.